จิฮิโระเป็นอดีตหญิงขายบริการที่ทำงานในร้านเบนโตะเล็ก ๆ ในเมืองริมทะเล เธอได้พบเจอคนมากมายและถ่ายทอดวิธีการใช้ชีวิตในแบบของตัวเองในยุคที่ใคร ๆ ก็มีเรื่องให้ต้องดิ้นรนไม่มากก็น้อยในชีวิต

ที่ว่าด้วยความสัมพันธ์ของสามีที่จับได้ว่าภรรยานอกใจ เป็นดราม่าที่มีความเป็นผู้ใหญ่แต่นำเสนออย่างละเมียดผ่านตัวละครในวงการวรรณกรรม ด้วยบทบาททั้งกำกับและเขียนบทเองทำให้อิมาอิซึมิเป็นตัวเลือกที่ดีทีเดียวสำหรับการดัดแปลงมังงะที่มีเอกลักษณ์ส่วนตัวสูงและมีความยากในแบบต้องทั้งมียิ้มและมีน้ำตาอย่างจิฮิโระและน่าสนใจทีเดียวว่าอิมาอิซึมิได้เลือกนำเสนอจิฮิโระในแบบหญิงสาวปริศนาที่พลังงานบวกล้นเหลือ เธอเปล่งประกายความสุขและคุณค่าชีวิตไปยังผู้คนรอบข้างได้อย่างน่าอัศจรรย์ ในขณะเดียวกันเธอก็มีด้านที่ชวนสงสัย เช่นว่าเธอมักยอมรับอย่างตาซื่อว่าเคยทำงานขายบริการทั้งที่เป็นเรื่องน่ารังเกียจของสังคม หรือปมอดีตเกี่ยวกับครอบครัวของเธอที่ถ่ายทอดผ่านแววตาอันว่างเปล่าและชวนเศร้าจนน่าสนใจว่าเธอผ่านอะไรมา เคยมองเห็นโลกในแบบไหนมาก่อน

แต่กับเรื่องนี้น่าจะเรียกได้ว่าอาริมุระต้องดึงเอาเสน่ห์ทั้งหมดในตัวมาใช้เลยทีเดียว เพราะเธอต้องดึงสายตาคนดูตลอดทั้งเรื่องขณะเดียวกันหลายฉากบทก็ไม่ได้เปิดโอกาสให้ใช้ทักษะการแสดงทั่วไปเอาตัวรอด เพราะบางครั้งเธอแทบจะต้องสื่อสารผ่านแค่สายตากับการเคลื่อนไหวเล็กน้อยเท่านั้น แต่กระนั้นเราก็รู้สึกเลยว่าอาริมุระตรึงเราได้และยังเข้าใจมวลอารมณ์ในฉากนั้นโดยไม่ถูกเธอฉายแสงทับไป พูดได้ว่าจิฮิโระที่เป็นตัวละครซับซ้อนและมีความลึกหลายชั้น แต่อาริมุระก็คลี่อ่านอย่างละเอียดและถ่ายทอดมาได้อย่างกลมกล่อมทีเดียว